шырла

I

ет. Шыр біту, қоңдану, семіру. Он түйелік үйіңнің Жүгі болсын ырғаған. Сегіз құлынды бие бер, Құлыны болсын ш ы р л а ғ а н (Жеті ғасыр., 2, 33).

II

ет. жерг. Бұтағын кесу, жону, әрлеу. Үйшілер әуелі салдау боз талды таңдап кесіп алады да, оны жонып, ш ы р л а й д ы (ҚазССР ҒА Хабарлары, 1972, №1, 44).